#Μέρα Αγάπης και Αλληλεγγύης

[agnickradio]

Μέρα Αγάπης και Αλληλεγγύης

Μέρα Αγάπης και Αλληλεγγύης

Οι Αντιδήμαρχοι του δήμου Αγίου Νικολάου, κύριοι Θωμάς Χαριτάκης, Αντιδήμαρχος κοινωνικών, οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών και Γιώργος Βάρδας, Αντιδήμαρχος για θέματα καθαριότητας επισκέφθηκαν την Τετάρτη, 7 Δεκεμβρίου 2022 το Δικαστικό Μέγαρο Λασιθίου, προκειμένου να παραλάβουν όσα από τα είδη ένδυσης και υπόδησης, βρεφικά είδη και παιχνίδια συγκεντρώθηκαν κατά την προηγούμενη περίοδο στο…

[ataktoskampilomena]

σήμερα είχα την δυσκολότερη συναισθηματικά μέρα των τελευταίων ετών όσες με ξέρουν ξέρουν πως είναι δύσκολο να το λέω αυτό σήμερα είχα δύσκολη ημέρα δεν έχω ούτε είκοσι τέσσερις ώρες στο νησί και το πότισα από άκρη σε άκρη κατάφερα και το γύρισα ολόκληρο κατέφερε και με γύρισε το μέσα έξω σήμερα έμαθα πως δεν ήμουν παρόν όταν πήραν τα κόκκαλα του πατέρα τα έπλυναν και τα έβαλαν να κάνουν γκλιν γκλιν σε ένα τσίγκινο κουτί και δεν είχαν καν τα μπέσα να τα βάλουν σε ένα σχεδόν άδειο μεγάλο κουτί στιγμιαίου ήμουν δεκαεφτά όταν έμαθα πως θα έρθει η στιγμή που ήρθε και με προσπέρασε γιατί δεν είναι πλέον όπως παλιά χρειάζεται μονάχα μια υπογραφή και μπορούσε να μην είναι η δική μου η παρουσία άχριαστη τότε τον ρώτησα αν θα έρθει μαζί μιυ μου είπε πάντα ο,τι και αν συμβεί από τότε ο,τι και αν συμβαίνει είναι εκεί αλλά δεν είναι εκείνος δεν υπάρχει εκείνος σε κανέναν δεν τηλεφώνησα σήμερα κι ας το ήλπιζαν δύο τρείς το μαθαίνεις αυτό με τον καιρό όπως μάθαινα τόσα χρόνια πως κανένας δεν είχε υπομονή όταν έλεγα θα πάω στον τάφο και για αυτο θα χαθώ για λίγο πάντα όλοι τηλεφωνούσαν με σκέφτονταν και τους φαίνονταν βαρύ να με αφήσουν μόνη οι άνθρωποι συνδέονται με τις ευάλωτες στιγμές για αυτό σε κανέναν δεν τηλεφώνησα με τα χρόνια μαθαίνεις αν η αγκαλιά δεν είναι ανάγκη περισσεύει τα κόκκαλα του πατέρα κάνουν γκλιν γκλιν ίσως και να μην είναι του πατέρα ψάχνουν μήπως τον έριξαν στον καθαρτήριο που είναι η αναφορά στον Δάντη τώρα διανοούμενέ μου συγχώραμε αναγνώστη την άφησα στη εξώπορτα είχαν να μπω στο σπίτι έξι αυγούστους από τα σαράντα της μαρίας και απόρησε που έψησα ελληνικό λίγο πριν την ακούσω να λέει πως ίσως χάσανε το κασελάκι και τρεις φορές που με σύστησε στην θεία που έχει πλέον προχωρημένη ανία σήμερα είχα δύσκολη μέρα άκουσα πως δεν υπάρχει κανείς για εμένα στο νεκροταφείο το γκλιν γκλιν στο τσίγκινο κουτί χωρίς να έχει ξεραμένο καφέ και γύρισα το νησί πόντο πόντο το δρόσησα με νερό και αλάτι από τα μάτια μου θεία κοινωνία δεν τηλεφώνησα σε κανέναν και το νησί ήταν μες τον κόσμο γεμάτο φίλους έκανα βόλτες στα στενά που έζησα για δύο χρόνια και χρόνο με τον χρόνο χειροτερεύουν έμπαινα στα μαγαζιά να μιλήσω με τους workers γέμισε το νησί βίλες και σικ καταστήματα μόνο άθικτο σημείο κάτι σκαλοπάτια που είχα κλάψει την απέλαση ενός έρωτα πριν ακ��μα μάθω πως όλοι οι έρωτες με απελάσεις τελειώνουν είχε γίνει το τηλέφωνο μου πύργος της βαβέλ γιατί ούτε οι φίλες ήξεραν τότε πως τελειώνουν οι έρωτες με άκουγαν να κλαίω στα σκαλιά χωρίς να μπορούν τίποτα να κάνουν χαιρετούσα workers εδώ όλα έχουν ένα όμορφο όνομα αλλά κάποιος σήμερα είπε " δεν θα είναι μέρος για εμάς σε λίγο" ένας worker το είπε που όσο ζούσα εδώ προσέχαμε ο ένας την άλλη ταξικά συναισθηματικά μονάχα με ματιές και μισό άδειες κουβέντες μονάχα σήμερα κάναμε χειραψία πρώτη φορά επαφή για την χαρά του που γλίτωσα μου πήρε τόσα χρόνια να καταλάβω τις προεκτάσεις της ταξικής αλληλεγγύης και της συναδελφικής αγάπης σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα την δυσκολότερη των τελευταίων ετών.

[mykonosislandworld]

His Eminence Dorotheos B’ - Δωρόθεος Β': «Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας»

Μήνυμα-απολογισμός του Μητροπολίτη Σύρου για τη στάση της Εκκλησίας στην πανδημία, την πολεμική που δέχθηκε, αλλά και το καθήκον της για την επόμενη μέρα........ Δήλωση-απολογισμό για τη στάση που τήρησε η Εκκλησία στο διάστημα της υγειονομικής κρίσης, αλλά για τα βήματά της την επόμενη μέρα έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος Β. Όπως επισημαίνει, η Εκκλησία δέχθηκε κατά το προηγούμενο διάστημα ανηλεή και συκοφαντική επίθεση, ωστόσο σήκωσε αγόγγυστα το βάρος. «Η Εκκλησία βρίσκεται και θα βρίσκεται, όπως πάντοτε, στην πρώτη γραμμή του εθνικού αγώνα, γνωρίζοντας καλύτερα από τον κάθε ευκαιριακό δημοσκόπο και ερευνητή, ότι ο Λαός μας, και σε αυτή την δοκιμασία, επιζητεί να στηριχθεί σ’ Αυτήν, στους Επισκόπους και τους ιερείς του, περιμένει να προσευχηθεί και να λειτουργηθεί στους Ναούς του και, μέσα από την Πίστη του και τη συμμετοχή του στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, να πάρει δύναμη και να εφοδιασθεί με εκείνα τα ψυχικά αποθέματα, που θα τον κάνουν να προχωρήσει μπροστά στο δρόμο της εθνικής ανάκαμψης και προόδου», σημειώνει ο κ. Δωρόθεος και καταλήγει τονίζοντας ότι «Ένα μόνον δεν θα πράξει ποτέ η Εκκλησία! Δεν θα «διαπραγματευτεί» ποτέ τα θεμελιώδη της Πίστης μας, η οποία ουδέποτε συγκρούεται με την Επιστήμη, όπως, άλλωστε, και η Επιστήμη ουδέποτε ανταγωνίζεται Αυτήν, καθώς τα όρια μεταξύ τους είναι διακριτά και ξεκάθαρα καθορισμένα». Ο κ.Δωρόθεος, μάλιστα, κάνει ειδική αναφορά στην ομότιμη καθηγήτρια Λοιμωξιολογίας Ελένη Γιαμαρέλλου και τη στάση που τήρησε εκείνη απέναντι στην Εκκλησία, αλλά και τη Θεία Κοινωνία. Αναλυτικά, η δήλωση του Μητροπολίτη Σύρου, έχει ως εξής: Αυτό το Πάσχα ήταν πολύ διαφορετικό για όλους μας. Και πολύ επώδυνο. Για τον Αρχιεπίσκοπο και για τους αδελφούς μας Αρχιερείς,για τους κληρικούς μας,για τα Μοναστήρια μας, καθώς όλοι μας κληθήκαμε να σηκώσουμε έναν δυσβάστακτο Σταυρό. Για κάθε πιστό, που, με πόνο ψυχής, βίωσε τα Πάθη και την Ανάσταση του Κυρίου μας, μακριά από τους Ιερούς Ναούς του, όπου χτυπά, με το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, η καρδιά της Εκκλησίας μας. Και για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, που αναγκάστηκε να λάβει δύσκολες αποφάσεις, ζητώντας την αρωγή της Εκκλησίας για την αντιμετώπιση ενός ζητήματος εθνικής σημασίας. Δοκιμαστήκαμε όλοι, πολύ και οδυνηρά. Δεχθήκαμε την ανηλεή, υβριστική και συκοφαντική πολεμική όλων όσοι θεώρησαν ότι βρήκαν την «ευκαιρία», εν μέσω της πανδημίας, να ξεδιπλώσουν, για μία ακόμη φορά στο διάβα της ιστορίας αυτού του τόπου, τον λαϊκιστικό αντικληρικαλιστικό αναθεωρητισμό τους, με στόχο την απαξίωση και τον ευτελισμό των ζώπυρων της Πίστης μας, τον χλευασμό των αρχών, των αξιών και των ιδανικών του Γένους μας, που ιερό χρέος μας είναι να μεταλαμπαδεύουμε στις επόμενες γενιές, και την αποχριστιανοποίηση του Έθνους μας. Συνηθισμένα, όμως, τα βουνά από τα χιόνια... Ταυτόχρονα, προσφιλείς αδελφοί μας αδικήθηκαν και λοιδορήθηκαν και στοχοποιήθηκαν και διώχθηκαν, καθώς η αυστηρότητα των περιοριστικών μέτρων εξαντλήθηκε στην Εκκλησία, με την επίδειξη υπερβάλλοντος ζήλου και μηδενικής ανοχής στη διακονία και την ιερή αποστολή τους, από εντεταλμένα όργανα της Πολιτείας. Όμως, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, όλοι μας ανεξαιρέτως, με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο και τους Επισκόπους, σηκώσαμε αγόγγυστα το βάρος μίας πρωτόγνωρης κατάστασης οριακών διλημμάτων και λεπτών ισορροπιών, μακριά όμως πάντοτε, από συμβιβασμούς και εκπτώσεις, και σκεπάσαμε την άκρα του φόβου σιωπή με τον εκκωφαντικό θόρυβο της αγάπης και της αλληλεγγύης προς τον πλησίον μας, με το μήνυμα της νίκης της ζωής επί του θανάτου, του φωτός επί του σκότους! Οι Ναοί μας, πενθούντες, έμειναν κλειστοί για τους πιστούς, αλλά όχι βουβοί μπροστά στην Πίστη τους. Και οι πιστοί, οι θεματοφύλακες της Πίστης μας, πληγώθηκαν, αποστερούμενοι την λειτουργική ζωή της Μεγάλης Εβδομάδας, στην οποία, όμως, μετείχαν νοερά και ψυχικά από τα σπίτια τους, με καρτερικότητα και αίσθηση ευθύνης, προσβλέποντες στο θρίαμβο της Ανάστασης. Η Εκκλησία κενώθηκε θυσιαστικά όχι για να «υποταχθεί» στην Πολιτεία, με την οποία οι ρόλοι είναι διακριτοί και ξεκάθαροι, δήθεν διεκπεραιώνοντας τις «εντολές» της, αλλά, αποκλειστικά και μόνον, για να διακονήσει, όπως άλλωστε πάντοτε πράττει, το καλώς νοούμενο συμφέρον του ποιμνίου Της και όλων των Ελλήνων, συμβάλλουσα στη διαφύλαξη του κοινού καλού, της προστασίας, δηλαδή, της δημόσιας υγείας. Γιατί πάντοτε η Εκκλησία λειτουργεί ως οικουμενική και εθνική πνευματική δύναμη που ενώνει και όχι ως σωματειακή εξουσία που διχάζει, γιατί ο άνθρωπος γι’ Αυτήν είναι αδελφός και όχι οπαδός, γιατί το ποίμνιο δεν είναι εργαλείο ισχύος και πίεσης, αλλά Λαός του Θεού ευλογημένος. Όσο πιο βαθιά, όμως, είναι η νύχτα τόσο πιο κοντά είναι το ξημέρωμα, που χάραξε χθες, με την απόδοση των Ναών μας σε αυτόν που του ανήκουν, στον Λαό μας, και με τη σταδιακή επιστροφή του Λαού μας στους Ναούς του, εκεί όπου βρίσκεται η ψυχή του. Η αγωνία που εξέφρασαν ο Αρχιεπίσκοπος και όλοι οι Ιεράρχες, πολλοί από τους οποίους την κατέθεσαν δημόσια και θεολογικά τεκμηριωμένη, για το άνοιγμα των Ιερών Ναών και την απόδοσή τους στη δημόσια λατρεία, ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, και, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε, την αφουγκράστηκε και ο Πρωθυπουργός. Όλα όσα πέρασαν τα αφήνουμε πλέον πίσω μας και η ευχή και η προσευχή όλων μας δεν είναι άλλη, από το να αποτελέσει αυτή η πανδημία σύντομα παρελθόν, με την καθοριστική συμβολή των επιστημόνων και των ερευνητών, που, μαζί με τους ιατρούς, τους νοσηλευτές και τους υπόλοιπους αθόρυβους και αφανείς εργάτες των αρμόδιων υγειονομικών αρχών και υπηρεσιών κράτησαν στους ώμους τους την πατρίδα μας και μας έκαναν όλους υπερήφανους. Η Ελλάδα ατενίζει με αισιοδοξία και ελπίδα το σήμερα και το αύριο, καθώς, με την βοήθεια του Θεού και με την, διεθνώς αναγνωρισμένη, επιτυχή διαχείριση της μεγάλης κρίσης από την Κυβέρνηση, δεν έζησε το βαρύτατο πένθος άλλων πιο «προηγμένων» χωρών και δεν αντιμετώπισε το δίλημμα της επιλογής μεταξύ αυτών που θα πρέπει να ζήσουν και αυτών που θα αφεθούν να πεθάνουν. Η Εκκλησία βρίσκεται και θα βρίσκεται, όπως πάντοτε, στην πρώτη γραμμή του εθνικού αγώνα, γνωρίζοντας καλύτερα από τον κάθε ευκαιριακό δημοσκόπο και ερευνητή, ότι ο Λαός μας, και σε αυτή την δοκιμασία, επιζητεί να στηριχθεί σ’ Αυτήν, στους Επισκόπους και τους ιερείς του, περιμένει να προσευχηθεί και να λειτουργηθεί στους Ναούς του και, μέσα από την Πίστη του και τη συμμετοχή του στη Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, να πάρει δύναμη και να εφοδιασθεί με εκείνα τα ψυχικά αποθέματα, που θα τον κάνουν να προχωρήσει μπροστά στο δρόμο της εθνικής ανάκαμψης και προόδου. Ιερό καθήκον της Εκκλησίας παρουσιάζεται σήμερα ο επανευαγγελισμός του Λαού μας, η κομβικής σημασίας συμβολή Της στην μετατροπή του πόνου και του τρόμου αυτού του εφιάλτη σε ευκαιρία επιστροφής όλων μας στις διαχρονικές πνευματικές αξίες του Γένους μας και σωστής ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της ζωής μας, σε δυνατότητα αυτεπίγνωσης και αυτογνωσίας, με το βλέμμα στραμμένο προς τον ουρανό και τον Δημιουργό μας, σε αφορμή ή σε αιτία επαναπροσδιορισμού του είναι μας και πρόταξης της γενναιόδωρης και ευρύχωρης συλλογικότητος έναντι της μίζερης και στενόχωρης ατομικότητος. Η Εκκλησία μας άλλωστε, η οποία, στα δέκα και πλέον χρόνια της οικονομικής κρίσης, κράτησε, με τις δικές Της δυνάμεις, την κοινωνία όρθια και τον κοινωνικό ιστό αρραγή, απλώνοντας δίχτυ προστασίας στους πλέον αδύναμους συμπολίτες μας και στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, προσβλέπει και πάλι μπροστά, στην επόμενη ημέρα, στην μετά την πανδημία περίοδο, όταν η αγαστή συνεργασία και συμπόρευσή της, με όλα της τα μέσα και με όλες Της τις δυνάμεις, με την Πολιτεία θα είναι, ίσως, πιο αναγκαία από ποτέ και η εθνική ομοψυχία το απόλυτο «γιατρικό» για την επούλωση των πληγών,που ο κορωνοιός αφήνει στην κοινωνία μας. Η Εκκλησία μας έχει ήδη εστιάσει το βλέμμα, την προσοχή και τη σκέψη Της σε όλους όσοι χάνουν τις εργασίες τους, αναζητούν τα αναγκαία γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους, αγωνιούν και φοβούνται για το αύριο…. Και είναι βέβαιο ότι θα αναλάβει, όπως πάντοτε πράττει, με τους Ιεράρχες και με τους κληρικούς Της, τη δύσκολη προσπάθεια για τον περιορισμό και την εξάλειψη, ει δυνατόν, του κόστους της απόγνωσης των συμπολιτών μας, μετέχουσα στην ανασφάλειά τους και ανακουφίζοντας τον πόνο τους, μυσταγωγικά και σιωπηλά, χωρίς κάμερες και δημοσιότητα. Ένα μόνον δεν θα πράξει ποτέ η Εκκλησία! Δεν θα «διαπραγματευτεί» ποτέ τα θεμελιώδη της Πίστης μας, η οποία ουδέποτε συγκρούεται με την Επιστήμη, όπως, άλλωστε, και η Επιστήμη ουδέποτε ανταγωνίζεται Αυτήν, καθώς τα όρια μεταξύ τους είναι διακριτά και ξεκάθαρα καθορισμένα. Θα ήθελα, κατά ταύτα, να απευθύνω ένα θερμό «ευχαριστώ» από τα βάθη της καρδιάς μου προς την Καθηγήτρια της Λοιμωξιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κυρία Ελένη Γιαμαρέλλου, να της προσφέρω ένα ελάχιστο αντίδωρο για τη δυνατή και τη γενναία φωνή της, που, όμως, λοιδορείται από όσους, ευρισκόμενοι μακράν της Εκκλησίας και της ψυχής, των συναισθημάτων και των παραδόσεων όλων μας, αποπειρώνται, κατ’ επάγγελμα, διαρκώς και αλυσιτελώς, ��α απαξιώσουν την Εκκλησία και τη λειτουργική ζωή Της, προσβάλλοντας ταυτόχρονα και αυτή την ίδια συνταγματικά κατοχυρωμένη θρησκευτική ελευθερία και την ομοίως συνταγματικά κατοχυρωμένη ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Όποιο κι αν είναι το τίμημα, δεν πρόκειται ποτέ οι Επίσκοποι και όλοι οι κληρικοί να παρεκκλίνουμε ούτε κατά κεραία από την Πίστη μας! Δεν πρόκειται ποτέ «να ξεπουλήσουμε τα πρωτοτόκια μας», γιατί «η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας». Μάταια, λοιπόν, προσπαθούν, και εις κέντρα λακτίζουν, οι όποιοι εθνομηδενιστές και αρνητές του βιώματος του υπαρξιακού θαύματος του Ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, παίζοντας ανενδοίαστα και αδίστακτα «εν ου παικτοίς»! Read the full article

[astratv]

Χριστουγεννιάτικο τραπέζι για 1.200 άστεγους και άπορους από τον Δ. Αθηναίων (video) Μέρα αγάπης, αλληλεγγύης και ελπίδας η σημερινή και ο Δήμος Αθηναίων έστρωσε χριστουγεννιάτικο τραπέζι για 1.200 άστεγους και άπορους στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης, στο Ρουφ.

[elenihatesyouall]

Χολή #4 Μνπν περνάμε τέλεια στην εξοχή

Επιτέλους βρήκα τίτλο για την εορταστική χολή. Γλυκά μου μπασταρδάκια χρόνια πολλά σ' όσους γιορτάζουν. Το Πάσχα με βρήκε άρρωστη στο χωριό (όπως πάντα) να προσπαθώ να αποφύγω κάθε ερώτηση για τη θρησκεία μη τους πάρει ο διαολος. Κάθε χρόνο τα ίδια. -Εεεεεελενιτσα δεν θα πας στην ανάσταση; -Όχι γιαγιά. -Γιατί; (ΓΙΑΤΊ ΘΑ ΓΥΡΊΣΟΥΝ ΑΝΆΠΟΔΑ ΟΙ ΕΙΚΌΝΕΣ) -Γιατί είμαι λίγο άρρωστη. Πέρσι ήταν ακόμα χειρότερα. -Εεεεεελενιτσα δεν θα πας στην ανάσταση; -Όχι γιαγιά. -Γιατί; -Ε δεν έχω κάνει νηστεία και δεν μ αρέσει ενώ δεν έζησα καθόλου την ένοια του Πάσχα να πάω. Πετάγεται ο αδερφός μου. -ΕΊΝΑΙ ΑΘΕΗ. Ξαφνικά είδα Τα πάντα να σκοτινιαζουν, η θεία μου έβγαλε μια κραυγή πόνου σαν να της έβρισα τη μάνα και η γιαγιά μου με χρονοκαθιστέριση με ρώτησε. -Γιαχωβου θα γίνεις; Μέσα έπεσε. Και για να μη λέτε ότι είναι μεγάλη ηλικία κι έτσι μεγάλωσαν και τα λοιπά κι η ξαδέρφη που που είναι 30 χρόνων τα ίδια λέει. Κάθε μα κάθε γαμημενο χρόνο να προσπαθώ να εξηγήσω ότι δεν είμαι ο σατανάς και ότι υπάρχει η ανεξηθρησκια. ΆΣΕ ΚΆΤΩ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ. Το Πάσχα έπαψε να μου αρέσει από τότε που μεγάλωσα και τα ξαδέρφια μου δεν έρχονται στο χωριό με αποτέλεσμα να βαριέμαι και να μην περνάω καλά. Σκορπιστικαμε στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και δεν έχει πλάκα. Τα τραπέζια πλέον είναι μια πηγή ανεξαντλητων νεύρων και υποτίθεται γίνονται για να περνάμε καλά. Φέτος είχα έναν λιγότερο καυγά διότι έφαγα γερό πρωινό και δεν είχα γκρίνια και για αυτό. Όντας πόντιοι από το πρωί που ξυπναμε ως το βράδυ που θα κοιμηθούμε η μόνη μας απασχόληση είναι το τιθαφαμε. Όντας μπάσταρδο που δεν έτρωγε μαντέψτε γιατί δεν έχω πάει ποτέ μόνη στο χωριό χωρίς τη μαμά. Αυτό ήταν το τελευταίο μου Πάσχα στο χωριό και προσπάθησα όσο μπορούσα να το δω σαν μελοθανατη ζωντας το τελευταίο μου Πάσχα με το σόι. Τζάμπα κόπος, περιμένω να πεθάνω όσο πιο γρήγορα γίνεται. Στο βγάζουν ξινό όσο όμορφο και να θες να το δεις. Αν μπορούσαν θα βάζανε εμένα στη σουβλα. Μια καλή κουβέντα άκουσα κι αυτήν από τον μπαμπά μου επειδή έκοψα το κρεμμύδι όπως του αρέσει. Ευτυχώς δεν έγιναν πολιτικές συζητήσεις και γενικά συζητήσεις και φάγαμε ήσυχα με κατανοιξη. Α τώρα που είπα κατανοιξη, ψόφος στην τηλεόραση και στα ρεπορτάζ στην βαρβακειο. Απαίσια κλισέ του τύπου "Η τιμή του οβελια" "βουλιάζει το λιμάνι του Πειραιά από πασχαλινους εξορμητες" "γαμώ τα σπίτια σας" ωπα σορρυ αυτό είναι δικό μου. Μηδέν δημιουργικότητα, καταρχήν ποιος βλέπει τηλεόραση; Α ναι ξέχασα. Βλέπετε survivor. Να το βάλουν μεγάλο Σάββατο να μη πάει ούτε το άγιο φως στην ανάσταση. Τενεκεδες. Νταξ δεν ήταν όλα άθλια, η μέρα άρχισε να αποκτάει νόημα όταν βρήκα το αεροβολο και τα σκαγια. Το βλέμμα του Αζορ ανεκτημητο. Οπότε να προσέχετε τι λέτε γιατί έχω τέλειο σημάδι δεν σας συμφέρει. Μόλις ��φτασα στην Πτολεμαΐδα το πρώτο πράγμα που κάναμε με τον αδερφό μου ήταν να ξεκληρισουμε δύο λαγανογυρα γιατί μας βγήκε η πείνα της μεγάλης Παρασκευής. Άλλο κι αυτό. Ρε γαμω το κεφάλι σας, γιατί κλείνετε τα γυραδικα; Εμείς οι κουφουρ τι θα φάμε; Πεεεε.. Ζω για την μέρα που θα έχουμε ανεξηθρησκια σ' αυτή τη χώρα και δεν θα κοιτάμε περίεργα το διαφορετικό. Να ευχή. Κατά τα άλλα γιορτή αγάπης και αλληλεγγύης. Αρχιδια. Να δεις πως με κοιτάει η γριά που τρώω το πιτογυρο. Αλλά ξέχασα αυτή κάνει νηστεία και θα μπει στον παράδεισο κι ας με θαβει. ΨΌΦΟΣ. Πλέον ο μόνος άνθρωπος που μπορώ να συνενοηθω στο σόι μου είναι ο ξάδερφος μου ο οποίος είναι στα καράβια και οπότε βρισκόμαστε μιλάμε πάνω από το msi gaming laptop του για τι άλλο; Gaming και hardware. Και μαντέψτε, ναι μας βλέπουν σαν Νεάντερταλ. Αλλά μαντέψτε ξανά! ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΤΟΥ! (Βάζω και τα δικά μου μαζί για ευνόητους λόγους) Κλείνοντας την εορταστική χολή θέλω να πω το εξής. Η νηστεία και τα πάθη του Χριστού δεν είναι δικαιολογία για να πηγαίνουμε κομμωτήριο και να βλέπουμε με το ζόρι ανθρώπους τους οποίους δεν χωνευουμε επειδή είναι υποχρέωση. Μας δίνεται η ευκαιρία μια φορά τον χρόνο (γιατί Χριστούγεννα κάνουν νηστεία ακόμα λιγότεροι) να είμαστε όντως καλοί κι όχι για τον Χριστό, αλλά για τον εαυτό μας. Γιατί να μην το εκμεταλλευτουμε; Κι επίσης, γιατί να μην είναι έτσι όλο τον χρόνο; ΑΓΑΜΗΣΟΥ ΚΥΡΆ ΣΟΥΛΑ. Εύχομαι λοιπόν του χρόνου λιγότερη σκατοψυχια χολιτσες μου <3

[fromgreecetoanarchy]

[Video] Παρέμβαση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Mohamed A. σε εκδήλωση για τα ανθρωπινα δικαιώματα στην ΕΣΗΕΑ Τη Δευτέρα το απόγευμα (16/1) πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης από 50 περίπου άτομα για τον απεργό πείνας Mohamed A. σε εκδήλωση της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στην ΕΣΗΕΑ. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο εκπρόσωπος της Υπατης αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα (Philippe Leclerc), η διευθύντρια της Υπηρεσίας Ασύλου (Μ. Σταυροπούλου), πρόεδροι οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης ανοίχτηκε πανό, πετάχτηκαν τρικάκια, φωνάχτηκαν συνθήματα και διαβάστηκε κείμενο. Λίγα λεπτά πριν τη λήξη της παρέμβασης πετάχτηκαν και κάποιες αμπούλες βρώμας.

Το κείμενο της παρέμβασης:

Mohamed A. – Απεργία πείνας από 13/12/2016 για να ματαιωθεί η απέλασή του και να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο

Από τον Οκτώβριο του 2016, ο Mohamed A. βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου, ως υποψήφιος για απέλαση, καθώς έχουν απορριφθεί τα αιτήματά του για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Ζητάει πολιτικό άσυλο γιατί  λίγο καιρό αφού επέστρεψε στην Αίγυπτο -μετά την εξέγερση του 2012- επέλεξε να δημοσιοποιήσει βίντεο με τις δολοφονίες οπαδών του Μόρσι από το στρατιωτικό καθεστώς Σίσι. Το ηλεκτρονικό του ίχνος εντοπίστηκε, και από τότε διώκεται με τον κίνδυνο να εκτελεστεί αμέσως μόλις βρεθεί στα χέρια του αιγυπτιακού κράτους. Έφυγε από τη χώρα και πλέον βρίσκεται στην Ελλάδα από τον Απρίλη  του 2015.

Από τις 13 του Δεκέμβρη, ο Mohamed κάνει απεργία πείνας ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση απέλασής του και να του χορηγηθεί πολιτικό άσυλο. Σήμερα (16/1) διανύει την 34η ημέρα απεργίας και νοσηλεύεται στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης σε άσχημη σωματική και ψυχολογική κατάσταση. Τέσσερις μέρες πριν, οι μπάτσοι τον «καθησυχάζουν» για την υπόθεσή του και του ανακοινώνουν πως θα τον μεταφέρουν στην Αθήνα μέσα στις επόμενες μέρες· ο ίδιος συναινεί και «επιστρέφει προσωρινά» στη Γ.Α.Δ Λέσβου. Και κάπως έτσι μεθοδεύεται η απέλασή του, αφού αντί για την Αθήνα, του ανακοινώνεται πως την επομένη θα απελαθεί στην Τουρκία, με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το σύμφωνο ΕΕ-Τουρκίας. Μετά από πιέσεις αλληλέγγυων και δικηγόρων μεταφέρεται ξανά στο νοσοκομείο, με αποτέλεσμα η απέλασή του να αναβληθεί, συνολικά όμως απελαύνονται 10 άτομα μία μέρα μετά.

��ι σχέσεις του ελληνικού κράτους με το αιγυπτιακό σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να τεθούν υπό αμφισβήτηση. Με τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις (στο σύμπλεγμα Αίγυπτος-Λιβύη-Κύπρος-Ισραήλ-Ελλάδα) και τις κοινές βλέψεις για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Κύπρου, «πώς» να κριθεί η Αίγυπτος ως «μη ασφαλής» χώρα, ώστε να «δικαιολογείται» η χορήγηση πολιτικού ασύλου;

Ο θεσμός τους ασύλου είναι ένα εργαλείο διαχείρισης πληθυσμών, ασχέτως αν προβάλλεται ως η ύψιστη -κρατική πάντα- ανθρωπιστική ευαισθησία. Και βέβαια, όσο μεσολαβούν κρατικά συμφέροντα και «πλουτοπαραγωγικά πηγάδια στην αυλή της Μεσογείου», δεν μπορούμε να δούμε το άσυλο παρά μόνο σαν ακόμα ένα κομμάτι των διακρατικών συσχετισμών και αναγκών.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΠ��ΡΓΟ ΠΕΙΝΑΣ MOHAMED A. ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΠΕΛΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ Αλληλέγγυοι-Αλληλέγγυες *Ακολουθεί το γράμμα του Mohamed από τις 3/1

Όταν απουσιάζουν οι χτύποι της καρδιάς μέσα στο κλουβί του θώρακα σταματάει κι η λειτουργία όλου του σώματος. Μπορεί ο πόνος να κυβερνήσει την καρδιά αλλά το πείσμα μέσα στο χρόνο να μην παραδίνεται…

Οι χτύποι του πόνου μέσα στο κλουβί της φυλακής

Να μην σε νοιάζει τι έχεις στα χέρια σου σήμερα γιατί ίσως  το χάσεις  αύριο. Ίσως μια μέρα έρθεις στη θέση μου και γίνεις εσύ ο επισκέπτης στη χώρα μου. Θα είμαι καλύτερος! Μην κοιτάς τη δύναμή σου σήμερα. Ίσως αύριο βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο κι ίσως εγώ να είμαι αυτός που θα σου δώσει το αίμα του. Η γενναιοδωρία είναι στους τρόπους μου…

Λες αν μιλήσω για το δίκαιο κι αυτά που νιώθω για όσα συμβαίνουν στους ανθρώπους γύρω μου να με καταδικάσουν; Αν κρίνεται ένοχος όποιος μιλάει για δικαιοσύνη και δυναμώνει τον αδύναμο, όποιος στέκεται αντιμέτωπος με την αδικία, όποιος λέει ΟΧΙ!!!, αν είναι έτσι, δέχομαι την τιμωρία. Προτιμώ να πεθάνω τίμιος, θαρραλέος, αξιοπρεπής και λέγοντας την αλήθεια, παρά να ζήσω χωρίς τιμή, χωρίς αξιοπρέπεια, όντας υποκριτής. Ακόμα και το μισό θησαυρό του κόσμου να κατείχα δεν θα είχε καμία αξία αφού τίποτα απ’ όλα αυτά δεν εξαγοράζεται με χρήματα. Το λοιπόν, όλα αυτά είναι ο άνθρωπος. Αυτός δεν κοιτάζει χρώμα ή θρησκεία. Εδώ είμαστε όλοι ίσοι. Αν τιμωρούμαι επειδή είμαι άνθρωπος, αυτή είναι �� ουσία του βασανιστηρίου: Μια ζωή χωρίς τιμή, αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη. Μια ζωή όπου επικρατούν οι δειλοί. Θεέ μου! Πόσο βάρβαρη είναι η τιμωρία της συνείδησης…

Είμαι γεμάτος δύναμη και δεν σας αναγκάζω να με σεβαστείτε γιατί αυτή την ώρα, η δύναμή μου είναι φόβος. Τώρα δεν χρησιμοποιώ καθόλου τη δύναμή μου γιατί προσπαθώ να καταλάβω από τι υλικό είστε φτιαγμένοι και να μην επηρεαστώ. Γιατί είμαι σαν το χρυσό: Και να τον λιώσεις, θα παραμείνει χρυσός. Δεν αλλάζω. Δεν θα καταφέρετε να λιγοστέψετε τις δυνατότητες και τη δύναμή μου. Ακόμα κι αν δεν καλυτερέψετε τη συμπεριφορά σας απέναντι μου, δεν θα επιδιώξω να έρθω αντιμέτωπος μαζί σας, δεν θα γίνω σαν και σας. Θα παραμείνω όπως είμαι και κανείς δεν θα με σταματήσει να μιλάω για δικαιοσύνη.

Εδώ, σ’ αυτή την κοινωνία πολλοί νιώθουν τι θέλω να πω γιατί είναι γεμάτοι αισθήματα, μπορούν να καταλάβουν τους υπόλοιπους και γνωρίζουν τη σημασία της αλήθειας. Αντιλαμβάνονται την ευχαρίστηση στη μετάδοση της αγάπης μεταξύ όλων των δογμάτων. Τι όμορφο που είναι να ζεις σε μια κοινωνία που δεν ξέρει τα ψέματα  ή το μίσος και εύχεται για την αγάπη και την ειρήνη.

Θα υπερασπίζομαι τη δικαιοσύνη και την ισότητα, θα παλέψω την αδικία. Θα υποστηρίζω τον αδικημένο. Θα νιώθω τον πόνο των άλλων κι ας κοστίσει αυτό την ίδια μου τη ζωή. Όχι λοιπόν σε μια ζωή δίχως ισότητα!

Θα είμαι η πένα που εκτοξεύει μελάνι δικαιοσύνης ώστε να κερδίσει ο αδικημένος και να κατεδαφιστεί η αδικία.

Ερωτήσεις

Πού είναι αυτοί που λένε πως υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα; Μήπως είναι απλά λόγια και δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα; Ψάχνετε την απάντηση; Συγγνώμη, δεν υπάρχει απάντηση.

Αυτή δεν είναι όλη η ιστορία. Είναι ο πρόλογος. Είκοσι δύο (22) μέρες χωρίς τροφή, δεν έχω άλλες αντοχές. Θέλω να σας μιλήσω για το ρατσισμό και την ηθική κάποιων. Να σας πω τι έγινε στην Αίγυπτο. Να σας μιλήσω για όλα…

Σας ευχαριστώ

[mykonosislandworld]

Coronavirus Pandemic Μητσοτάκης : Έκτακτη οικονομική ενίσχυση 400 ευρώ σε μακροχρόνια ανέργους

Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοίνωσε πως θα δοθεί έκτακτη οικονομική ενίσχυση 400 ευρώ σε μακροχρόνια ανέργους, κατά τη διάρκεια του μηνύματός του στους πολίτες το απόγευμα της Δευτέρας. Ο κ. Μητσοτάκης ευχαρίστησε τους πολίτες για την εμπιστοσύνη και επειδή τηρούν τα μέτρα κατά της διασποράς του κορωνοϊού......... «Ο πόλεμος δεν κερδήθηκε ακόμα. Τα κρούσματα μειώνονται αλλά η παραμικρή επανάπαυση μπορεί να οδηγήσει σε πισωγύρισμα. Είχαμε απώλειες και θα έχουμε. Θα μείνουμε στον δρόμο που χαράξαμε» επεσήμανε. «Η επιστροφή στην κανονική ζωή θα γίνει σε φάσεις. Θα συνεχίσουμε να προστατεύουμε τους ηλικιωμένους» είπε. «Μέσα σε αυτή την κρίση αλλάξαμε και εμείς προς το καλύτερο. Χτίζουμε ένα νέο ΕΣΥ. Μέσα σε εβδομάδες όσα δεν έγιναν σε δεκαετίες. Η πανδημία θα επιστρέψει και πρέπει να μας βρει έτοιμους», τόνισε. Ολόκληρο το μήνυμα του Κυριάκου Μητσοτάκη: Συμπολίτες μου, Έχουν περάσει ήδη 33 μέρες από το πρώτο μήνυμά μου για την πανδημία. Έθεσα, τότε, έναν σαφή στόχο: Να περιορίσουμε την εξάπλωση του Κορωνοϊού στη χώρα, υπομένοντας και ατομικές θυσίες. Και αυτές τις θυσίες τις κάνατε, με υψηλό αίσθημα ευθύνης. Προστατεύτηκαν, έτσι, όλοι οι Έλληνες, κυρίως, όμως, οι πιο ευάλωτοι. Και κερδίσαμε πολύτιμο χρόνο, ώστε να οργανώσουμε καλύτερα το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Σας αξίζει ένα μεγάλο ευχαριστώ. Για την εμπιστοσύνη, αλλά και την πειθαρχημένη συμπεριφορά. Αποδείξαμε, ως λαός, ότι έχουμε μεγάλες εσωτερικές δυνάμεις και αντοχές. Δείξαμε τον καλύτερό μας εαυτό. Κι αν αυτό μας προσφέρει μια εύλογη ικανοποίηση, γιατί όχι και υπερηφάνεια, μας εξοπλίζει, ταυτόχρονα, με πρόσθετο κουράγιο να συνεχίσουμε τη μάχη. Ο πόλεμος δεν κερδήθηκε ακόμη. Τα κρούσματα μειώνονται, όπως κι ο αριθμός των ασθενών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η παραμικρή επανάπαυση, ωστόσο, μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε οδυνηρό πισωγύρισμα. Στο διάστημα που πέρασε, είχαμε, και θα έχουμε ακόμα, δυστυχώς, απώλειες. Πολύ λιγότερες, όμως, απ’ όσες αν είχαμε ακολουθήσει άλλη πολιτική. Γι’ αυτό και θα επιμείνουμε στο δρόμο που χαράξαμε: Θα συμβουλευόμαστε πάντα τους ειδικούς. Η επιστροφή στην κανονική ζωή θα γίνει σταδιακά και σε φάσεις. Kαι μόνο όταν αυτό θα τεκμηριώνεται από επιστημονικά δεδομένα. Πάνω απ’ όλα, θα συνεχίζουμε να προστατεύουμε για καιρό τους ηλικιωμένους και όσους πάσχουν από βαριά, χρόνια νοσήματα. Συμπολίτες μου, Μέσα στην πρωτοφανή αυτή κρίση άλλαξαν πολλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Αλλάξαμε και εμείς. Πιστεύω προς το καλύτερο. Ένα νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας χτίζεται, ήδη, καθώς, σε μόλις πέντε εβδομάδες, έγιναν όσα δεν γίνονταν επί δεκαετίες. Συναντήθηκα και μίλησα με τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής στα νοσοκομεία. Θαύμασα τις ικανότητες, την αφοσίωση και τη θέλησή τους. Και διαπίστωσα από κοντά ότι μαζί με τα κτίρια και τα τεχνικά μέσα εκσυγχρονίζονται και οι αντιλήψεις για το ρόλο και τον τρόπο λειτουργίας της δημόσιας Υγείας. Η αναμόρφωση του ΕΣΥ δεν σταματά εδώ. Αποτελεί προσωπική μου δέσμευση να προσθέσουμε αμέσως εκατοντάδες κρεβάτια ΜΕΘ, ώστε να προσεγγίσουμε γρήγορα τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η πανδημία υποχωρεί. Αλλά είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει τον επόμενο χειμώνα. Και πρέπει να μας βρει έτοιμους. Μαζί με το ΕΣΥ, ωστόσο, νέα μορφή παίρνει και το σύνολο του δημόσιου τομέα: Οι υπηρεσίες του ψηφιοποιούνται και απλώνονται για να εξυπηρετούν πιο εύκολα και πιο σύντομα τον πολίτη. Συνταγογραφήσεις και πιστοποιητικά εκδίδονται, πλέον, ηλεκτρονικά. Τ�� Gov.gr έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και την κάνει πιο εύκολη. Οι υπάλληλοι εξοικειώνονται με την τεχνολογία. Ενώ, μέχρι σήμερα, σχεδόν 5 εκατομμύρια είναι οι συμμετοχές μαθητών αθροιστικά σε ψηφιακές τάξεις με τη βοήθεια δεκάδων χιλιάδων φιλότιμων εκπαιδευτικών. Πολλές επιχειρήσεις μας, αποδεικνύονται ανθεκτικές και ευέλικτες: Άλλες στρέφουν την παραγωγή τους σε προϊόντα της συγκυρίας, όπως τα αντισηπτικά. Και άλλες, συνεργάζονται μεταξύ τους για να προσφέρουν στα νοσοκομεία υλικά υψηλής τεχνολογίας, όπως μάσκες τρισδιάστατης εκτύπωσης για τους γιατρούς. Την ίδια ώρα, Έλληνες επιστήμονες είναι παρόντες σε όλα τα διεθνή ερευνητικά προγράμματα που διεξάγονται εναντίον του ιού. Ενώ η κινητοποίηση της κοινωνίας εκφράζεται πολυδιάστατα: Με τις μεγάλες δωρεές ιδιωτών. Με τον εθελοντισμό χιλιάδων πολιτών. Αλλά και με την πειθαρχία όλων. Γιατί ο στόχος είναι κοινός. Συμπολίτες μου, Με την υπεύθυνη στάση σας, δαμάσατε το πρώτο κύμα του Κορωνοϊού. Γιατροί και νοσηλευτές, ένστολοι και Πολιτική Προστασία στάθηκαν στην πρώτη γραμμή. Και στο πλευρό τους, πολλοί άλλοι μαχητές αυτής της «νέας καθημερινότητας»: Οι υπάλληλοι των καταστημάτων τροφίμων. Τα παιδιά που μεταφέρουν έτοιμο φαγητό. Αλλά και οι εργαζόμενοι που κρατούν νύχτα-μέρα τις πόλεις μας καθαρές. Όλοι αυτοί «δίνουν ζωή στη ζωή μας». Είναι σίγουρο πως, όταν περάσει η κρίση, θα βλέπουμε αλλιώς τους ανθρώπους που γεμίζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Θα ανησυχούμε αν το παλικάρι στο μηχανάκι δεν φοράει το κράνος του. Και θα λέμε καλημέρα στις γυναίκες και στους άντρες που θα αδειάζουν τους κάδους της γειτονιάς μας. Δεν θα είναι πια αόρατοι όπως ήταν, ίσως, για κάποιους. Πολλοί έπρεπε να βάλουν την προστατευτική μάσκα για να λάμψει από πίσω της το φωτεινό τους πρόσωπο. Είναι το πρόσωπο της προκοπής και της αλληλεγγύης. Της αυριανής Ελλάδας. Και θέλω να τους ευχαριστήσω, για μία ακόμη φορά, εκ μέρους όλων των πολιτών.Το μεγαλύτερο κέρδος μας, ωστόσο, από αυτή την πρωτόγνωρη κρίση έχει όνομα. Και λέγεται Εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη προς το Κράτος. Προς την Κυβέρνηση. Προς τον συμπολίτη! Γιατί, μέσα σε 50 ημέρες, διαλύθηκαν μύθοι δεκαετιών. Και βγήκαν συμπεράσματα, που θα μας συνοδεύουν για καιρό. Αποδείχθηκε, για παράδειγμα, πως το κράτος πρέπει πρωτίστως να αξιολογείται με βάση την αποτελεσματικότητά του. Και πως, όταν το κράτος δεν γίνεται λάφυρο της εξουσίας, τότε μετατρέπεται σε αληθινή «Πολιτεία». Όχι σε έναν κομματικό προορισμό. Αλλά σε μία ομπρέλα φροντίδας για όλους. Που αναθέτει την ευθύνη των κρίσιμων τομέων στους πιο άξιους. Αυτή η παρακαταθήκη εμπιστοσύνης και αξιοκρατίας δεν πρέπει να φύγει μαζί με την πανδημία. Γιατί θα την χρειαστούμε για την επόμενη μεγάλη πρόσκληση: Την ανάταξη της οικονομίας μας. Η κυβέρνηση βρέθηκε απέναντι σε μία πρωτοφανή κρίση. Και αντέδρασε γρήγορα: Διαθέτει περισσότερα από 14 δις για να στηριχθούν εργαζόμενοι και επιχειρήσεις. Και εξασφαλίζει ακόμη 10 δις ευρώ ρευστότητας και πρόσθετα ευρωπαϊκά κονδύλια. Ήδη, 750.000 εργαζόμενοι εισπράττουν την ενίσχυση των 800 ευρώ. Σχεδόν 200.000 άνεργοι πήραν παράταση στο επίδομα τους. Σε παραπάνω από 500.000 επιχειρήσεις έχουν ανασταλεί όλες οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις. Και 85.000 επιστήμονες δήλωσαν συμμετοχή σε προγράμματα αμειβόμενης τηλεκατάρτισης. Σήμερα, ανακοινώνω μία ακόμη πρωτοβουλία προς μία ειδική ομάδα του πληθυσμού: Οι 155.000 μακροχρόνια άνεργοι της πατρίδας μας θα λάβουν έκτακτη οικονομική ενίσχυση 400 ευρώ. Προσοχή, όμως: Μέχρι σήμερα, θυσιάζουμε συνειδητά ένα μέρος της ευημερίας μας για να προστατεύσουμε την υγεία και την κοινωνική συνοχή. Γιατί η ύφεση το 2020 θα είναι μεγάλη. Ακόμα μεγαλύτερη, όμως, μπορεί να είναι η ανάκαμψη το 2021. Και, σε αντίθεση με το παρελθόν, σήμερα διαθέτουμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Ένα τεράστιο απόθεμα αξιοπιστίας και σοβαρότητας. Αυτό το εθνικό κεφάλαιο, λοιπόν, δεν επιτρέπεται να σπαταληθεί σε αλόγιστα αιτήματα και πρόχειρες παροχές. Γιατί ένας πόλεμος σε εξέλιξη απαιτεί εφεδρείες. Θα μοιραστούμε τα βάρη της κρίσης με τρόπο δίκαιο, όπως το κάνουμε μέχρι σήμερα. Για να έχουν όλοι μετά, μέρισμα από την αναπτυξιακή έκρηξη που θα ακολουθήσει. Στην αρχή αυτής της περιπέτειας, ζήτησα την ισχύ της εμπιστοσύνης σας. Και μου την προσφέρατε απλόχερα. Πιστεύω ότι, με σκληρή δουλειά, σας την ανταποδίδω καθημερινά. Δεν ξεχνώ, όμως, ότι αυτή η κατάσταση δεν θα συνεχιστεί επ’ αόριστον. Μετά την κρίση, η κάθε εξουσία οφείλει να εγκαταλείπει το απυρόβλητο της ανάγκης, δυναμώνοντας την λογοδοσία. Γιατί καμία έκτακτη συνθήκη δεν μπορεί να αμφισβητεί τη δημοκρατική ευαισθησία. Η Βουλή και οι θεσμοί, λοιπόν, λειτουργούν παρά τους περιορισμούς. Όμως, θα το ξαναπώ: Η Ελλάδα μετά την πανδημία πρέπει να είναι μία ανανεωμένη Ελλάδα! Η κρίση ίσως μας πληγώσει. Θα μας έχει οπλίσει, ωστόσο, με πολύτιμες εμπειρίες για να οικοδομήσουμε ένα πιο ισχυρό και σύγχρονο κράτος. Γιατί, ακριβώς, τα μεγάλα βήματα που γίνονται τώρα είναι όπλα που μπορούν να κάνουν αυτή την πρόσκαιρη δοκιμασία μοχλό σταθερής προόδου. Να εντάξουν τις σκοπιμότητες της στιγμής στο στρατηγικό σκοπό του μέλλοντος. Και έτσι τα μέτρα της επικαιρότητας, να γίνουν πυροδότες διαρκών μεταρρυθμίσεων. Πρόκειται για κατακτήσεις που θα μας βοηθήσουν, ώστε μετά την καταιγίδα να κάνουμε μία νέα αρχή. Με άλλα λόγια, μετά την εμπειρία του Κορωνοϊού, είναι στο χέρι μας η «ανάγκη του σήμερα» να θεμελιώσει την «αναγέννηση του αύριο». Και το σκληρό παρόν να γίνει πρόλογος πιο αισιόδοξων καιρών. Κλείνω με τις εξής σκέψεις, Στην προηγούμενη επικοινωνία μας, είχα τονίσει ότι στη μάχη κατά του Cοvid-19, ο Απρίλιος είναι ο πιο κρίσιμος μήνας. Σήμερα σας λέω ότι αυτή είναι η πιο κρίσιμη εβδομάδα! Μία πραγματικά Μεγάλη Εβδομάδα. Στην οποία αποτυπώνονται, εφέτος, τα Πάθη και οι θυσίες μας για να ξεπεραστεί ο Γολγοθάς της πανδημίας και να φτάσουμε στην Ανάσταση. Αυτό το Πάσχα θα το θυμόμαστε ως το Πάσχα της Αγάπης. Αλλά και της Ευθύνης. Θα το περάσουμε χωριστά από δικά μας πρόσωπα. Και μακριά, ίσως, από τους τόπους μας. Και, δίχως προσκύνημα στις εκκλησίες. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο. Δεν κινδυνεύει η πίστη μας, αλλά η υγεία των πιστών. Έτσι, όμως, θα δικαιώσουμε και το αληθινό μήνυμα της μεγάλης γιορτής. Που είναι η νίκη της ζωής απέναντι στον θάνατο. Με τον τρόπο της αυτή η Μεγάλη Εβδομάδα αποκτά μια ξεχωριστή πνευματικότητα. Μας φέρνει αντιμέτωπους με τους φόβους μας, αλλά και τις προσδοκίες μας. Μας ωθεί να μείνουμε ταπεινοί και να αναλογιστούμε τι είναι πραγματικά σημαντικό στη ζωή μας. Ας μείνουμε, λοιπόν, στο σπίτι. Για να ανταμώσουμε πάλι, υγιείς και δυνατοί, όταν περάσει η τρικυμία. Μένουμε σπίτι, βγαίνουμε νικητές. Γιατί μια κλωστή χωρίζει τη νίκη απ’ την καταστροφή: Αν δεν τηρήσουμε μέχρι τέλους τις συμβουλές των ειδικών, μπορεί να διαλύσουμε όσα πετύχαμε. Στον ορίζοντα φαίνεται η στιγμή που τα καταστήματα και τα σχολεία θα αρχίσουν να ανοίγουν με προσεκτικά βήματα. Οι μηχανές της οικονομίας να ξαναζεσταίνονται. Και οι άνθρωποι να συναντώνται και πάλι στους δρόμους, στις δουλειές, στους χώρους άθλησης. Όλα αυτά, ωστόσο, θα πρέπει να γίνουν με σύνεση. Με σχέδιο. Με τους γιατρούς πάντα να μας συμβουλεύουν. Με νέες συνήθειες. Με την ατομική υγιεινή να έχει γίνει τρόπος ζωής. Με ξεχωριστή φροντίδα για τους ηλικιωμένους μας. Και με τα τυχόν κρούσματα να εντοπίζονται και απομονώνονται αμέσως, πριν γίνουν απειλητικά. Το πιστεύω: Είναι στο χέρι μας να φέρουμε πιο κοντά μας το μέλλον που επιθυμούμε. Και προσέχοντας σήμερα, να κάνουμε το αύριο ακόμη πιο φωτεινό και αισιόδοξο. To μπορούμε και θα το καταφέρουμε! Καλή Ανάσταση σε όλες και όλους! Read the full article

[astratv]

Χριστουγεννιάτικο τραπέζι για 1.200 άστεγους και άπορους από τον Δ. Αθηναίων (video) Μέρα αγάπης, αλληλεγγύης και ελπίδας η σημερινή και ο Δήμος Αθηναίων έστρωσε χριστουγεννιάτικο τραπέζι για 1.200 άστεγους και άπορους στο Κέντρο Υποδοχής και Αλληλεγγύης, στο Ρουφ. Ρεπορτάζ: Ελίνα Κολύβα Μοιράσου το άρθρο: Περισσότερα Εδω